Maria Dąbrowska
(6.10.1889, Russów pod Kaliszem —19.05.1965, Warszawa)
Pisarka i publicystka, nowelistka, powieściopisarka, eseistka, tłumaczka (np. A. Czechowa).
Działaczka społeczna.
Studiowała nauki przyrodnicze w Lozannie i Brukseli, przebywała w Londynie jako stypendystka Fundacji Kooperatystów.
Była nauczycielką geografii w Kaliszu, pracowała w Ministerstwie Rolnictwa (1918-1924), działała w PenClubie, uczestniczyła w pracach Światowej Rady Pokoju.
Była żoną Mariana Dąbrowskiego, a po jego nagłej śmierci wieloletnią partnerką Stanisława Stempowskiego.
Pierwszą jej książką był zbiór opowiadań dla dzieci „Powstanie 1863.Powitanie wojny i swobody” (1916|).
W okresie PRL-u była niekwestionowanym autorytetem opozycji (liberalnej inteligencji).
Za właściwy debiut uważa się zbiór „Uśmiech dzieciństwa” (1923)
Najważniejsze dzieła literackie to:
- „Ludzie stamtąd” (1926),
- „Noce i dnie” (tom 1-4 1932-1937),
- „Znaki życia” (1938),
- „Gwiazda zaranna” (1955),
- „Przygody człowieka myślącego” (1970).
,