- Przykład rymowanki-łamańca językowego, w którym bawią się ze sobą podobnie brzmiące wyrazy.
- Pojawia się gra słów:
- powtarzające się głoski „h”, „cz”, „ucz”, „uczek” tworzą rytm i humor.
- Bohaterowie to postaci fantazyjne, trochę bajkowe, zestawione ze sobą dla zabawy brzmieniowej :
- huczek,
- wnuczek,
- żuczek.
- Zdarzenie:
- zabawa tłuczkiem kończy się przypadkowym „wypadkiem”,
- żuczek, i wnuczek zostają poturbowani.
- Morał:
- wiersz ma charakter żartobliwy,
- niesie przesłanie, że nie należy bawić się niebezpiecznymi przedmiotami.
- Styl :
- dynamiczny,
- rytmiczny,
- łatwy do zapamiętania.
Hasał huczek z tłuczkiem wnuczka
i niechcący huknął żuczka.
– Ale heca… – wnuczek mruknął
i z hurkotem w hełm się stuknął.
Leży żuczek, leży wnuczek,
a pomiędzy nimi tłuczek.
Stąd dla huczka jest nauczka
by nie hasać z tłuczkiem wnuczka.