Epoki

„Czas” – konserwatywny dziennik wydawany w Krakowie, w latrach 1848-1934, główny organ prasowy stańczyków.

„Czas” konserwatywny dziennik, wydawany w Krakowie, wychodził w latach 1848-1934, główny organ prasowy stańczyków Stańczycy odrzucali walkę narodowo-wyzwoleńczą, głosili lojalizm wobec zaborców, przywiązywali wagę do oświaty i pracy organicznej.

Wiek XVI i XVII to czas „polowań na czarownice”, które wzbudzały w ówczesnych ludziach strach, choć tak naprawdę  nie stanowiły wielkiego zagrożenia. Najczęściej były to stare i słabe kobiety, niskiego statusu społecznego, którym przypisywano niesamowitą […]

Epoka w historii i kulturze europejskiej, która przypada na wiek XVIII. W Polsce oświecenie rozpoczęło się w latach 30.tych XVIII wieku, jednak jego rozkwit przypada na lata panowania Stanisława Augusta Poniatowskiego (1764-1795), a okres schyłkowy […]

Stanowisko filozoficzne uznające, że wartości, np. takie jak dobro, piękno czy prawda, mają charakter absolutny, czyli niezależny, niezmienny ani od jednostki, społeczeństwa czy nacji.

Obejmuje wiele różnych nurtów i tendencji w sztuce XX wieku.  Wyrósł z kierunków do siebie podobnych, takich jak: kubizm, futuryzm, impresjonizm.  Za prekursora uznawany jest Wassily Kandinsky. Ogólnie abstrakcjonizm to odrzucenie wszelkiego naśladownictwa natury i […]

Wyrażenie ma korzenie łacińskie i oznacza do źródeł. Jest to renesansowe hasło powrotu do starożytności. Nawołuje do sięgnięcia do wiedzy. Uważa antyk za punkt odniesienia przy ocenie roli sztuki, nauki, literatury, ludzkich postaw.

Kierunek w poezji. Powstał na początku XX wieku (ok. 1910 roku) w poezji rosyjskiej. Znawcy przedmiotu dopatrzyli się jego pokrewieństwa z amerykańskim imagizmem. Łączył  w sobie wytyczne dotyczące obrazowości, pewnej pośredniości tych obrazów z nowatorskim […]

Metoda interpretacji tekstu oparta na założeniu, że oprócz sensu dosłownego ma on ukryty sens właściwy. Stosuje się ją wobec wyrazów pojedynczych, jak i dłuższych wypowiedzi. Korzeniami sięga już antyku, a upowszechniona została w średniowieczu i […]

Aluzja literacka, niejawne, nie wprost, nawiązanie do jakiegoś utworu, nawiązanie do niego. Obecna szczególnie w literaturze romantycznej.