Niemieckie rabunki i grabieże [„Okupowana Polska w liczbach” – Dariusz Kaliński]

  • Już w pierwszych tygodniach okupacji, do listopada 1939 roku, Najeźdźcy niemieccy wywieźli z Polski 10 000 wagonów kolejowych załadowanych zdobyczą, między innymi maszynami rolniczymi, żywością i meblami.
  • Do lutego 1941 roku liczba ta wzrosła do 41 000 w3agonów, których wartość szła w miliardy złotych.
  • Tylko z Generalnego Gubernatorstwa wywieziono surowce wartości około 1 mld przedwojennych polskich złotych, a więc około 12 mld obecnych pieniędzy.
  • Z  polskich składów zagrabiono 1 mln ton samego węgla.
  • Konfiskacje podlegały także:
    • 262 000 ton stali, żelaza i złomu,
    • 5 mln sztuk podkładów kolejowych,
    • 2600 parowozów,
    • 95 000 wagonów kolejowych,
    • 100 wagonów tramwajowych,
    • 900 rzecznych i 75 jednostek pływających.
  • W części okupowanej Polski (okolice Gdańska, Poznania, Ciechanowa i Katowic, Białegostoku) zarekwirowano:
    • 940 w pełni wyposażonych mieszkań,
    • 900 000 gospodarstw, o łącznej powierzchni 9,2 mln hektarów,
    • 200 000 przedsiębiorstw, zakładów rzemieślniczych i handlowych, wszystkie z wyposażeniem i wyrobami,
    • właścicieli najczęściej wypędzano z GG wyłącznie z symbolicznym bagażem, nieliczni pozostali jako tania siła robocza,
    • firmy żydowskie przejmowano w całości,
    • łączna wartość zarekwirowanego mienia samych tylko przedsiębiorców szacowana jest na około 12-14 mld przedwojennych złotych, a więc 150-170 mln obecnych pieniędzy.
  • Znaczącą część ludności polskiej usunięto, a miejsce wypędzonych zajęło pół miliona Niemców ze wschodu (krajów bałtyckich, Ukrainy, Besarabii).
  • Volksdeutsche, rzekomo powracający do ojczyzny, jako odszkodowanie dostawali majątek wysiedlonych Polaków i Żydów.
  • Władze niemieckie skonfiskowały wszystkie wkłady bankowe, depozyty, papiery wartościowe i biżuterię.
  • Placówki bankowe zostały zlikwidowane.
  • W GG nie wysiedlano mieszkańców, ale destrukcja gospodarki i tak przyjęła ogromne rozmiary.
  • Podobnie jak na innych terenach zajęto majątek państwowy oraz dobra polskich i żydowskich obywateli.
  • Z samej tylko Warszawy w latach 1940-1941 wysłano w głąb Niemiec 700 wagonów z maszynami przemysłowymi, ponadto w stolicy zamknięto 200 z 300 zakładów przemysłu włókienniczego.
  • Powołano  Biuro Powiernicze w GG, które sprawowało nadzór nad”
    • 1659 zakładami przemysłowymi,
    • 1036 placówkami handlowymi oraz rzemieślniczymi,
    • 2600 majątkami ziemskimi, 49 185 nieruchomościami.
  • W okresie 1939-1942 skonfiskowano:
    • około 217 000 żydowskich sklepów i zakładów rzemieślniczych, z tego około 100 000 natychmiast zamknięto,
    • według staniu na 1943 rok wszystkie zajęte majątki i gospodarstwa rolne miały powierzchnię około 800 000 hektarów.
  • Najlepsze i najbardziej dochodowe przedsiębiorstwa oddawano koncernom niemieckim i wpływowym przemysłowcom, np. Oskarowi Schindlerowi.
  • Ponadto pozyskane surowce i produkty miały wspierać wysiłek zbrojny III Rzeszy i utrzymywać w działaniu coraz bardziej kulejącą gospodarkę hitlerowskiego imperium.
  • W końcowym okresie wojny, pod wpływem niepowodzeń na froncie, Niemcy przystąpili do wielkiej ewakuacji urządzeń produkcyjnych.
  • Infrastrukturę, której nie można było wymontować celowo niszczyli.
  • Tylko do czerwca 944 roku  z GG , Okręgu Białystok i Ciechanów zrabowano 150 000 ton maszynerii przemysłowej.
  • Do ogromnych grabieży doszło też w Warszawie, szczególnie po upadku Powstania Warszawskiego.
  • Według ostrożnych obliczeń Niemcy wywieźli wówczas przynajmniej 50 000 wagonów zrabowanego dobytku warszawiaków.
  • Przedmiotem dobrze zorganizowanej  grabieży była od początku odzież.
  • Zwiększyło się jej  zagarnianie po ataku III Rzeszy Na Związek Sowiecki, ponieważ Niemcy rozpaczliwie potrzebowali ciepłych ubrań dla żołnierzy walczących na froncie wschodnim.
  • Historycy wskazują, że w toku wojny ludność ograbiono z liku mln futer, kożuchów i innych futrzanych części garderoby, a ich wartość szła w setki milionów złotych.
  • Cenną odzież rabowano w gettach żydowskich oraz w obozach masowej zagłady w Auschwitz czy Majdanku.
  • Wywieziono stamtąd ponad 211 wagonów kolejowych ubrań, nie tylko dla żołnierzy, ale też dla niemieckich osadników na Wschodzie.
  • Transporty zawierały między innymi około:
    • 132 000 koszul męskich,
    • 119 000 sukienek damskich,
    • 15 000 płaszczyków dziecięcych.
  • Pod koniec działalności Auschwitz (od 1 grudnia 1944 roku a 15 stycznia 1945 roku) wysłano do Niemiec:
    • 514 843 pełnych kompletów ubrań.
  • W niemieckich fabrykach śmierci ludzi idących na zagładę odzierano ze wszystkiego, oprócz ubrań, także kosztowności, rzeczy osobistych, złotych zębów.
  • Wg zachowanego raportu z połowy maja 1944 roku Niemcy uzyskali ok. 40 kg złota i białego metalu z zębów pomordowanych.
  • Kobiety po śmierci strzyżono, a włosy wykorzystywano do produkcji filcu. Na Majdanku od września 1942 roku do czerwca 1944 uzyskano w ten sposób ponad 730 kg włosów.
  • Ogółem szacuje się, że łączna wartość łupów uzyskanych przez Niemców w Auschwitz i na Majdanku to wartość przekraczająca 4000 mln dolarów w dzisiejszych pieniądzach.
  • Grabieże obejmowały też rolnictwo poprzez przymusowe kontyngenty, skupy i konfiskaty, narzucony system cen i ekwiwalentów za płody rolne.
  • Stawki zamrożono stale na poziomie 1939 roku, które w żaden sposób nie były adekwatne do rzeczywistej wartości dóbr.
  • Problemy potęgował rozkład przemysłu rolnego, od chłopów oczekiwano nadzwyczajnej wydajności, ale już w pierwszych miesiącach zamknięto 39,5% młynów, które dostarczały mąki, nieodzownej w głodujących miastach, jak i na wsi.
  • Ogółem w latach 1939-1942 z ziem polskich wywieziono do III Rzeszy:
    • 1,7 mln ton zboża,
    • 1,9 mln ton ziemniaków.
  • Z GG w latach 1940-1945 w ramach przymusowych kontyngentów wywieziono:
    • 4 mln ton zboża,
    • 4,5 mln ton ziemniaków,
    • 2,8 mln ton buraków cukrowych,
    • 698 mln litrów mleka,
    • ponad 12 mln sztuk jajek,
    • kilkaset tysięcy sztuk zwierząt rzeźnych.