Piękna piosenka ze starego śpiewnika, chwaląca uroki życia, przyrody i obcowania z nią człowieka. Autorem słów jest Ludwik Starski Ludwik Starski (1903-1984), właściwie Ludwik Kałuszyner, pisarz, scenarzysta, twórca tekstów piosenek. Muzykę skomponował Henryk Wars (1902-1977), właściwe nazwisko Henryk Warszawski pochodzenia żydowskiego, pseudonim „Fraska”, „Henry Vars”, kompozytor muzyki rozrywkowej, pianista i dyrygent. Utwór powstał w 1938 roku i jako pierwsi wykonali go Helena Grossówna i Aleksander Żabczyński, później znalazł się w repertuarze Ireny Santor, Joanny Kurowskiej, Olgi i Jacek Bończyków, Anny Dereszowskiej, Andrzeja Rosiewicza, Lory Szafran.
Jak można się nudzić,
Jak można marudzić,
Że świat jest smutny, że jest źle,
Nie rozumiem, nie.
Jak można faktycznie
Na świecie jest ślicznie.
Niech ten co gdera przyjdzie tu,
A ja powiem mu tak:
Ach, jak przyjemnie kołysać się wśród fal,
Gdy szumi, szumi woda i płynie sobie w dal.
Ach, jak przyjemnie, radosny płynie śpiew,
Że szumi, szumi woda i młoda szumi krew.
I tak uroczo, tak ochoczo serce bije w takt,
Gdy jest pogoda, szumi woda, tak nam mało brak do szczęścia!
Ach, jak przyjemnie kołysać się wśród fal,
Gdy szumi, szumi woda i płynie sobie w dal.
Ach, jak przyjemnie kołysać się wśród fal,
Gdy szumi, szumi woda i płynie sobie w dal.
Ach, jak przyjemnie, radosny płynie śpiew,
Że szumi, szumi woda i młoda szumi krew.
I tak uroczo, tak ochoczo serce bije w takt,
Gdy jest pogoda, szumi woda, tak nam mało brak do szczęścia!
Ach, jak przyjemnie kołysać się wśród fal,
Gdy szumi, szumi, szumi, szumi woda i płynie sobie w dal.