- “Alarm” powstał w 1940 roku,
- Jest przykładem liryki apelu, rodzajem reportażu z bombardowanej Warszawy.
- Główna ideą wiersza jest właśnie alarm,
- Wiersz jest osnuty wokół autentycznych komunikatów radiowych, nadawanych podczas ataku na stolicę we wrześniu 1939 roku.
- Przypomina autentyczne ostrzeżenie przed nalotem,
- Utwór niezwykle ekspresyjny, dynamiczny,
- Wiersz cechuje urywana, gorączkowa narracja, poprzez która poeta stara się pokazać tragiczną atmosferę pierwszych dni września w okupowanej stolicy.
- Grozę i przerażenie budzą nadciągające bombowce, odgłosy wybuchów pierwszych bomb, jęki syren.
- W utworze ukazana jest sytuacja w mieście, w którym ogłoszono alarm przeciwlotniczy,
- Jest to również apel, wezwanie do obrony Warszawy,
- Stanowi protest przeciwko wojnie,
- Ostrzega przed tragicznymi skutkami wojen.
- W wierszu mamy jakby do czynienia z dwoma alarmami:
- pierwszy , ten zapowiadany i odwoływany przez spikera,
- drugi ogłasza sam poeta, którego odwołać się niestety nie da, ponieważ zagrożona jest stolica i Polska.
- Składa się z sześciu różnej długości strof.
- Różna jest też liczba sylab w poszczególnych wersach.
- Wiersz powstał podczas wojennej tułaczki i przesłany z Londynu do kraju.
- Był bardzo znany, recytowano go podczas wieczorów literackich, nadawano przez radio na Zachodzie.
