- Cechą charakterystyczna epoki była sztuczność i przesada.
- Dotyczyło to nawet prozaicznych czynności, którym nadawano teatralną oprawę.
- Ranne zabiegi higieniczne i ubieranie odbywało sie w tłumnej obecności dworzan.
- Najbogatsi tych czasów gustowali w ucztach, reżyserowanych jak widowiska teatralne.
- Pokochali sztuczne ognie , którymi uświetniano wiele uroczystości.
- Bardzo pozytywnym zjawiskiem była tendencja do noszenia czystej bielizny pod wierzchnim strojem (na co dawniej nie zwracano tak uwagi!).
- Uważano, że czystość bielizny odzwierciedla czystość ciała.
- Niestety bielizna zastępowała mycie, często ją zmieniano, ograniczają mycie ciała.
- Kontakt z wodą traktowano jako szkodliwy dla ciała i zdrowia.
- Do mycia stosowano ściereczki, zaś przykre zapachy ludzkiego ciała niwelowano pachnidłami, pudrem, biedniejsi stosowali ocet winny, czosnek, oliwę, nieraz mieszane z sadzą.
- Stroje były bardzo bogate.
- Zdobiono je koronkami, haftami, biedniejsi nosili lniane, konopne ubrania.
- Stroje szlacheckie były naprawdę oryginalne i barwne.
- Panowie nosili kontusze, żupany, przy boku turecką zakręcana szablę, czapki z piórami i szeroki, zdobiony pas kontuszowy.
- Fryzury były również charakterystyczne, wysoko podgolone włosy z czupryną na czubku głowy.
- Teatralizacja życia codziennego dotyczyła sfery prywatnej i publicznej.
- Znaleźć ją można było podczas organizacji sejmików szlacheckich czy urządzaniu uczt i kuligów.
- Uczty wrosły w życie szlacheckie, w okresie karnawału organizowano spotkania w dworach , podejmując sąsiadów jadłem i tańcami.