Bogusławska Zofia

Zofia Bogusławska

(pseudonim Zofia Sikorska)

(14 sierpnia 1900, Baku – 15 lutego 1993, Warszawa)

Polska pisarka, prozaik, autorka książek dla dzieci i młodzieży, polonistka.

Urodzona na Kaukazie, absolwentka gimnazjum w Płocku (1919) i filologii polskiej na Uniwersytecie Warszawskim (1925) oraz toruńskim, mgr (1947).

Debiut  (1923) – powieścią dla młodzieży „Ania i jej przyjaciele”.

Nauczyciel, wykładowca w seminariach nauczycielskich:

  • w Sanoku (1926-27),
  • Toruniu (1927-29).

Zajmowała się twórczością literacką; artykuły, recenzje, nowele i opowiadania oraz utwory dla dzieci i młodzieży drukowała m.in. w czasopismach:

  • „Bluszcz” (1928, 1931-32, 1934-35),
  • „Ilustracja Polska” (1930),
  • „Teka Pomorska” (1936-38).

Współpracownik Polskiego Radia w Toruniu (1935- 1939 ).

Wojnę spędziła na Polesiu i Warszawie, po zakończeniu działań pracowała jako nauczycielka w II Państwowym Liceum i Gimnazjum.

Późnej zamieszkała w Warszawie,  zajmując się opracowywaniem skryptów i komentarzy metodycznych z języka polskiego dla szkolnictwa zaocznego oraz pracą dydaktyczna w szkołach średnich.

Pisała  głównie dla dzieci i młodzieży.

Twórczość (wybrana):

  • „Ania i jej przyjaciele”,  1923,
  • „Dziewczynka z Przewozu”, 1930,
  • „Przygody małego Michasia”, 1930,
  • „Pięć baśni oraz wskazówki metodyczne i objaśnienia do cyklu tablic „Legendy i baśnie malujące nędzę ludu”, 1952,
  • „Pawie pióro”, 1972,
  • „Dom w Rzece”, 1973,
  • „Gdzie jest Bob?”, 1973,
  • „Bogna i Ewa” (współautor C. Tatarkiewicz), 1974,
  • „Zagubiony talizman” (współautor C. Tatarkiewicz), 1974,
  • „Śpiewające skrzydła” (współautor C. Tatarkiewicz), 1977,
  • „Nasza wyspa bezludna” (współautor C. Tatarkiewicz), 1978,
  • „Gniazdo”, 1979,
  • „Mazowieckie dróżki”, 1981,
  • „Sześcioro Topolaków i jedna Kurzawa”, 1983.