Brückner Aleksander

Aleksander Brückner

(29 stycznia 1856, Brzeżany, Ukraina -24 maja 1939, Berlin, Niemcy)

Filolog, slawista, historyk literatury. Edytor i wydawca.

W kręgu jego zainteresowań  był także język i kultura.

Był wyjątkowym erudytą, śmiało formułował hipotezy naukowe.

Odbywał podróże badawcze poszukując  „starożytności słowiańskich” w bibliotekach Petersburga, Warszawy, Krakowa, Lwowa, Gdańska, Królewca.

Odkrył zabytki kultury języka, w tym fragmenty „Kazań świętokrzyskich” (1891).

Stworzył około 1800 opracowań związanych z historią literatury staropolskiej, słowiańskiej, języka polskiego.

Poruszał tematy:

  •  pogańskich wierzeń słowiańskich,
  • średniowiecznej poezji polskiej i łacińskiej,
  • historii piśmiennictwa,
  • życia i twórczości, m. in. Mikołaja Reja, Juliusza Słowackiego,
  • historii polskich różnowierców,
  • ogólnie religioznawstwa.

Autor (wybrane opracowania):

  • „Słownika etymologicznego języka polskiego (1926 – 1927),
  • „Dzieje kultury polskiej” (1930),
  • „Encyklopedii staropolskiej” (1939)