Bunsch Adam

Adam Bunsch

Pseudonim: Andrzej Wart.

(20 grudnia 1896, Kraków – 15  maja 1969, Kraków)

Dramatopisarz, malarz, grafik.

Brat powieściopisarza Karola Bunscha.

Absolwent Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie i Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz wiedeńskiego (filozofia).

Żołnierz armii austriackiej (1915-1918) i Wojska Polskiego (1918-1920) oraz kampanii wrześniowej.

Nauczyciel rysunków w Państwowej Szkole Przemysłowej w Bielsku (1921-1939).

Uprawiał twórczość artystyczną w zakresie malarstwa, grafiki i witrażu.

Uczestniczył w wielu wystawach.

Od 1925 podjął twórczość literacką.

Debiut  dramatem „Koń parowy” (11933), wystawionym przez Teatr im. J. Słowackiego w Krakowie.

Współpracował z pismami, publikując artykuły na temat sztuki i literatury:

  • w „Gazecie Literackiej” (1932-34),
  • w „Czasie” (1933-35),
  • w miesięczniku „Zet” (1935-38).

Internowany podczas kampanii wrześniowej na Węgrzech, uciekł do Francji, wstąpił do Wojska Polskiego, później przedostał się do Wielkiej Brytanii.

Po wojnie powrócił do Krakowa, pracował jako nauczyciel szkół średnich, należał do Związku Literatów Związku Polskich Artystów Plastyków.

Wiele podróżował.

Twórczość (wybrana):

  • „Jutro premiera”1925.
  • „Koń parowy” 1930.
  • „Pięćdziesiąt jeden procent” 1932.
  • „Święta czereśnia”1932.
  • „Dyktator Erg. Fantazja dramatyczna w 6 odsłonach” 1933.
  • „Dolary pana Signac’a. Bujda w 3 aktach” 1934.
  • „Haneczka i duch”  1946.
  • „Ręce Stwoszowej Basi” 1938.
  • „Gołębie brata Alberta” 1941.
  • „Poprawki do Makbeta” 1942.
  • „Kurcz w „Starcie”  1955.
  • „Ostatni poemat. Analiza tragiczna” 1958.