- Krótki czterowersowy utwór z 1927 roku.
- Wiersz z gatunku liryki refleksyjnej.
- Stanowi portret dziadka, ktory nie czuje się najlepiej (niedowidzi, przeszkadzają mu przeciągi, świat widzi z okna swego pokoju).
- Jest niejako wyłączony z codziennego życia.
- Prawdopodobnie czuje się niepotrzebny i samotny.
- Starość nieraz bywa przykra.
Źle widzę jednym okiem,
nienawidzę przeciągów,
i patrzę z moich okien
jak z okien pociągu…