Ekspresjonizm w literaturze

  • Ekspresjonizm to kierunek artystyczny, który powstał w XIX wieku w Niemczech.
  • Jego zadanie to zobrazowanie emocji twórcy, przedstawienie jego psychiki i osobowości, wyobraźni, snów, a nawet halucynacji.
  • W przeciwieństwie do naturalizmu i impresjonizmu ekspresjonizm koncentrował się na wnętrzu podmiotu.
  • Twórcy ekspresjonistyczni interesowali się zwłaszcza ludzkim losem, cierpieniem, konfliktami etycznymi.
  • Wyrażali swe opinie bez ograniczeń estetycznych i obyczajowych, nieraz nawet krzykiem lub podniesionym głosem.
  • Poszukiwali odpowiedzi na pytania „skąd zło?”.
  • Podkreślali wartość wolności i sprzeciwiali się wszelkiej opresji.
  • Wyrażali bunt wobec materialnych praw świata.
  • Pochwalali nieskrępowaną duchowość, emocjonalność.
  • Poprzez jednostkę prezentowali prawdy ogólnoludzkie.

Poezja ekspresjonistyczna charakteryzowała się:

  • emocjonalnym, silnym napięciem uczuć,
  • dynamiką przedstawienia,
  • skomplikowaniem przedstawianych obrazów,
  • ułożeniem kalejdoskopowym literackich obrazów,
  • częste przedstawianie bez logiki,
  • powiązanie zdarzeń na zasadzie skojarzeń,
  • obrazowanie poprzez kontrast, hiperbolę, oksymoron,
  • wykorzystywanie symboliki,
  • sieganie po wiersz wolny.