Eseje współczesne

  • Są to obszerne studia (czasem całe książki) na jakiś temat.
  • We współczesnej literaturze polskiej formy eseistyczne świetnie się rozwijają.
  • Co ciekawe gatunek ten (trudny!) zdobywa coraz więcej czytelników.
  • W eseju mogą, choć nie muszą, pojawiać się cytaty, nie ma w nim jednak przypisów, charakterystycznych dla stylu naukowego.
  • Eseista traktuje sferę kultury jako część tradycji wspólną dla siebie i czytelnika.
  • Polscy eseiści uważają za podstawowy zwykle kanon kultury śródziemnomorskiej (tj. starożytnej Grecji, Rzymu, kultury renesansu).
  • Autor eseju  zazwyczaj prezentuje siebie jako człowieka zdolnego do spokojnej refleksji i scalania różnych wątków kultury.
  • Tworzy bowiem intelektualną całość z lektur, przemyśleń i własnego życia.
  • Granice eseju są trudne do wyznaczenia, dlatego  ma on wiele odmian.