- Wiersz powstał w 1926 roku i znalazł się w tomie „Pocałunki”.
Gdy się miało szczęście, które się nie trafia:
czyjeś ciało i ziemię całą,
a zostanie tylko fotografia,
to – to jest bardzo mało…
- Składa się jedynie z czterech wersów, co jest wyróżnikiem całego tomiku.
- Wszystkie zamieszczone w nim utwory, także i „Fotografia” charakteryzuje się niezwykle celną, precyzyjną puentą.
- Podmiot liryczny nie ujawnia się bezpośrednio utworze.
- Poetka zastosowała formę bezosobową, tworząc pewien dystans wobec tego, o czym mowa w utworze.
- Zastosowała także kontrast obrazując stan poprzedni i obecny.
- Niestety, fotografia nie zastąpi, nie wskrzesi tego, co było takie piękne i przeminęło.
- Akcentuje znikomość stanu obecnego. samotność i brak ukochanej osoby.