Hekate [mitologia]

  • Bogini ciemności, magii i czarów.
  • Patronka rozdroży, stąd jej przydomek „droga”, przy których stawiano jej posągi i oddawano cześć.
  • Córka tytana Persesa i Asterii.
  • Wg innej wersji mitu córka Zeusa i Demeter.
  • Należała do bóstw przedolimpijskich, jednak Zeus zachował jej przywileje.
  • Władała  w Podziemiu, na ziemi, niebie i morzu.
  • Od niej zależało szczęście, bogactwo i powodzenie ludzi.
  • W Podziemiu strzegła bram Hadesu i zmuszał do posłuszeństwa Cerbera.
  • Z czasem jej funkcje sprowadzono do opieki nad czarami i praktykami magicznymi.
  • Widziano w niej także boginię pokuty i zemsty za przelaną krew.
  • Miała zsyłać na ziemię duchy i demony.
  • Sama wędrowała po ziemi z duszami zmarłych.
  • Jej nadejście zwiastowało wycie psów.
  • Utożsamiano ją z Artemidą (rzymską Dianą) , z Selene jako boginią Księżyca, z Demeter, a także  z Persefoną jako boginią Podziemia.
  • Składano jej w ofierze placki, miód i czarnego psa.
  • Przedstawiano jako kobietę o trzech tułowiach i trzech głowach lub jako boginię z głowami kobiety, konia i psa.

Według Słownika szkolnego – Mitologia grecka i rzymska, Stanisława Stabryły.