Kott Jan

Jan Kott

(27 października 1914, Warszawa – 23 grudnia 2001, Santa Monica, Kalifornia, USA

(W 2002 prochy sprowadzono do Krakowa, pochowano go na Cmentarzu Rakowickim)

Historyk literatury, znawca teatru, edytor, tłumacz, krytyk, eseista.

Światowej sławy autor studiów i szkiców szekspirowskich, zdobył tym uznanie wielkich świata literatury.

Prozaik, poeta.

Wytrawny znawca literatury polskiego i europejskiego oświecenia.

Absolwent warszawskiego gimnazjum ( 1927).

Inicjator grupy „Młoda Swastyka” i  redaktor pisma o tym tytule.

Debiut artykułem Kryzys zamiłowań estetycznych, wydrukowanym w „Kuźni Młodych” (1932).

Absolwent prawa na UW (1936) oraz Instytutu Francuskiego *1935).

Współpracował z wydawnictwami:

  • „Życie Akademickie (1932-1934),
  • „Pion” (1934-1938),
  • „Kamena (1935-1936),
  • „Okolica Poetów” (1935-1936),
  • „Przegląd Współczesny” (1935-1937),
  • „Sygnały” (1937),
  • „Wiedza i Życie” (1937-38)
  • „Młoda Demokracja” (1944),
  • „Kuźnica” (1945-1948),
  • „Twórczość” (1945-1946, 1949-1952),
  • „Odrodzenie” (1945),
  • „Przekrój” (od 1946),
  • „Kwartalnik Neofilologiczny”(1954-1955),
  • „Pamiętnik Literacki” (1950-1955),
  • „Teatr Polskiego Oświecenia” (1955-1956),
  • „Studia Historycznoliterackie (1955-1957),
  • „Europa” (1957),
  • „Historia i Teoria Literatury. Studia” (1959).
  • „Przegląd Kulturalny” (1952-1962),
  • „Dialog” (1957-1966),
  • „Wiadomości” (1969-1981, Londyn),
  • „Tri-Quarterely”, „Performing Arts”, „Theatre Quarterly”, „Arion”, „The New Republic”, „Salmagundi”, „Partisan Review”, „The New York Review of Books”, The Drama Review” (USA),
  • „Dialog” i „Tygodnik Powszechny” (od 1989), .

Stypendysta rządu francuskiego (1938), oraz  Fundacji Forda (1966), wykłady w Yale (1966-1967; 1968-1969) oraz Berkeley (1967-1968)

Wykładowca na belgijskim uniwersytecie w Louvain (1968), od 1969 jako full professor w State University of New York w Stony Brook.

Od 1966 roku poza granicami kraju (USA)

W 1969 odebrały utracił  tytuł profesora Uniwersytetu Warszawskiego.

Żołnierz 21. Pułku Piechoty „Dzieci Warszawy”, obrońca Warszawy w kampanii wrześniowej.

Mieszkał we Lwowie, Łodzi, Krakowie, Szczawnicy, Warszawie,

Wiele podróżował po świecie (Francja, Anglia, Bułgaria, Dania, NRD, Chiny).

Wybrana twórczość:

  • Trwałe wartości literatury polskiego oświecenia, 1951,
  • Szkice o Szekspirze, 1961,
  • Szekspir współczesny, 1965,
  • Zjadanie bogów. Szkice o tragedii greckiej, 1986,
  • Nowy Jonasz i inne szkice, 1994,
  • Kadysz. Strony o Tadeuszu Kantorze, 1997,
  • Lustro. O ludziach i teatrze, 2000.