- Zyskała równouprawnienie z literaturą.
- Krytykowi przyznano prawo bycia pośrednikiem między autorami i odbiorcami.
- Wymagano jednak od krytyków głębokiej wrażliwości.
- Żądano obiektywnej analizy i interpretacji utworu.
- Siła i znaczenie oddziaływania krytyki ujawniały się w manifestach programowych, wypowiedziach obejmujących całościową ocenę literatury tego okresu.
- Grupę najwybitniejszych krytyków tworzyli:
- Stanisław Brzozowski,
- Zenon Przesmycki,
- Artur Górski,
- Ignacy Matuszewski,
- Karol Irzykowski,
- Tadeusz Boy-Żeleński.