Ładysław z Gielniowa

Ładysław z Gielniowa

(zmarł 4 maja 1505, Warszawa)

Niektóre źródło podają imię Władysław, ale jego właściwe imię to Jan.

Pierwszy znany z imienia poeta polski, znakomity kaznodzieja.kaznodzieja.

Syn mieszczanina, Piotra z Gielniowa, położonego w Opoczyńskiem.

Absolwent Akademii Krakowskiej, wstąpił do zakonu bernardynów w 1462 roku, przybierając imię Ładysław.

Piastował wysokie godności zakonne, odbył kilka podróży do Włoch na kapituły generalne zakonu w 1490, 1498.

Pisał po łacinie utwory religijne i pieśni religijne po polsku.

Popularność zdobył, tłumaczony też na język czeski, „Żołtarz Jezusów”, który powstał w 1488, wydany został w 1558 jako „Pieśń o Bożym umęczeniu”, będący cyklem elegijnych rozmyślań pasyjnych.

Żołtarz to staropolska pieśń religijna o charakterze żałobnym.