„W lesie” Kazimierza Przerwy-Tetmajera [„Lato”]

• Wiersz z gatunku liryki opisowej.
• Składa z 5 zwrotek, każda po 4 wersy.
• Wersy są siedmiosylabowe.
• Występują rymy.
• Budowa sprawia, że wiersz jest rytmiczny.
• Tematem utworu jest lato, w niektórych źródłach podawany jest tytuł „Lato”.
• Podmiot liryczny nie ujawnia się, odbiorcą jest każdy czytelnik utworu.
• Mamy więc obraz pięknego pogodnego, letniego dnia.
• Nastrój jest spokojny, pogodny i radosny.
• Czytelnik obserwuje wiejski krajobraz, pełen niesamowitych kolorów (m.in. jasnobłękitnego, złocistego, białego, srebrnego, zielonego).
• Ten układ barw sprawia, że przedstawiany obraz jest pogodny, interesujący.
• Poeta zastosował środki artystyczne, m. in. epitety (np. „złote”), przenośnie (np. „rzuca ognisty pęk promieni”), uosobienia (np. idzie błękitne zadumanie”).

 

Wol­no i sen­nie cho­dzą
po ja­snym tle błę­ki­tu
sre­brzy­sto­bia­łe chmur­ki
z po­ły­skiem ak­sa­mi­tu.

Nie­kie­dy się za­sre­brzy
pod słoń­ca blask z uko­sa
ja­skół­ka śmi­gła, czar­na,
su­ną­ca przez nie­bio­sa.

Po łące ci­chej, ja­snej,
w srebr­ne ob­ję­tej ramy
przez opa­lo­wy stru­mień
zło­te się kła­dą pla­my.

Szma­rag­dem słoń­ce bły­ska
na ciem­nej drzew zie­le­ni,
lub przez ko­na­ry rzu­ca
ogni­stych pęk pro­mie­ni.

Po nie­bie i po le­sie,
po łąk zie­lo­nych ła­nie,
przej­rzy­ste, zwiew­ne idzie
błę­kit­ne za­du­ma­nie.