Leśmian Bolesław

Bolesław Leśmian

(właściwe nazwisko Lesman)

(22.01. 1877, Warszawa – 5.11.1937, Warszawa)

Poeta, autor baśni prozą, dramaturg, prozaik, krytyk literacki i tłumacz.

Już jako uczeń rosyjskiego gimnazjum klasycznego wykazywał humanistyczne zainteresowania i wybitną inteligencję

Indywidualność epoki dwudziestolecia międzywojennego, mistrz fantastyki baśniowej i neologizmów.

Rozpatrywał tematykę egzystencjalną, rozumienie świata i człowieka, relację Bóg – Człowiek, dostrzegając przywiązanie ludzi do spraw ziemskich i tzw. heroiczny humanizm istnienia człowieka. Interesował się metafizyką, tym co niedostępne w poznaniu naukowym.

Związany z kilkoma teatrami (w Warszawie, Łodzi). Ukończył gimnazjum i wydział prawa w Kijowie. Jako poeta debiutował w 1895 roku, w warszawskim „Wędrowcu”, później współpracował z „Chimerą”.

w 1901 roku zaczął pracę  w biurze kolei Warszawsko-Wiedeńskiej w Warszawie i włączył się w życie literackie stolicy.

Żonaty z malarką Zofią Chylińską. Wiele podróżował po Europie, przez jakiś czas mieszkał w Hrubieszowie, Zamościu, by przed śmiercią powrócić do Warszawy.

Autor wierszy filozoficznych, którym często nadawał formę ludowych ballad na pozór naiwnych.

W centrum jego twórczości znajduje sie człowiek i jego los.Poeta pisze oo piętnie śmierci ciążącym nad życiem człowieka, przemijaniu, nietrwałości doczesnego świata i potędze, a zarazem kruchości uczuć.

Stworzył własny język literacki, łatwy do rozpoznanie poprzez charakterystyczne neologizmy.

Najbardziej znane utwory to:

  • „Sad rozstajny” (1912),
  • „Klechdy sezamowe” (1913),
  • „Łąka” (1920),
  • „Napój cienisty” (1936),
  • „Dziejba leśna” (1938),
  • „Klechdy polskie” (1956),
  • „Skrzypek opętany” (1985),

Wszystkie jego wierszy poety były literackim objawieniem i na trwałe wpisywały się w. dzieje polskiej literatury współczesnej ze względu na nowatorstwo, baśniowość i uczuciowość.

Zmarł na atak serca 5 XI 1937 roku, a  w „Kurierze Warszawskim” ukazała się taka informacja „Niespodzianie, przedwcześnie zszedł z tego świata poeta znakomity, artysta wielkiej miary, człowiek zacny”.