„List do Matki” Juliusza Słowackiego

  • Utwór jest przykładem liryki osobistej.
  • Oprócz pięknych listów do ukochanej matki stworzył poeta także wiersz pt. „Do Matki”.
  • Podmiot liryczny, który można utożsamiać z samym poetą, kieruje swą wypowiedź do adresata (liryka zwrotu podmiotu lirycznego „ja” w 1 osobie do adresata, czyli „ty” 2 osoba).
  • Pragnie w nim wytłumaczyć swą nieobecność w kraju, chociaż po carskiej amnestii istniała taka możliwość.
  • Nie chce jednak żyć w kraju, w którym nie mógłby swobodnie tworzyć.
  • Wybiera więc los wiecznego tułacza-pielgrzyma.
  • W utworze znajdziemy  obraz ludzi powracających z wygnania, wyznanie tęsknoty, która odczuwają w takim samym stopniu podmiot liryczny i jego matka.
  • Sprawia mu to cierpienie, bo wie, że swa decyzją rani także bliską mu osobę.
  • Wiersz  jest utworem sylabicznym, trzynastozgłoskowym, ze średniówką po 7 sylabie.
  • Składa się z czterech strof liczących po cztery wersy.
  • Występują rymy przeplatane, a także, zastosowana w przedostatnim wersie,  przerzutnia.
  • Poeta wykorzystał rożne środki artystyczne, np. apostrofy, jasno wskazujące adresatkę utworu, epitety i porównania.