Literackie znaczenie ogrodu

Ogród według Słownika Symboli Władysława Kopalińskiego symbolizować może: raj, szczęście, zbawienie, czystość, dom, schronienie, odpoczynek, świeżość, cień, porządek, życie ludzkie, żeńskość, płodność, urodzaj, wiosnę, radość, wesołość, harmonię, refleksję. Mnogość interpretacji toposu uniemożliwia przytoczenie wszystkich możliwości artystycznego przedstawienia.

Pojęcie ogrodu wpisane jest trwale w dzieje tradycji literackiej i artystycznej. Stanowi ważną inspirację tematyczną, wprowadza do przestrzeni kulturowej istotne problemy aksjologiczne[1], poznawcze i estetyczne.

W literaturze i sztuce ogród stanowi miejsce wyjątkowe, przepełnione symboliką, marzeniami, gdzie mieszają się ludzkie losy: namiętności, i miłość i zdrada, uniesienia i rozpacz, jest to także miejsce nostalgii za upływającym nieuchronnie czasem[2].

[1] Uniwersalny słownik języka polskiego PWN, Warszawa 2006. Wersja elektroniczna. Aksjologia – nauka o wartościach zajmująca się badaniem natury wartości, podstawami i kryteriami wartościowania; także określona teoria wartości;

[2] W. Kopaliński, Słownik mitów i tradycji kultury, Warszawa  1991, s. 779- 781;