- Tematem wiersza są rozważania o miłości.
- Podmiot liryczny nie jest określony, występuje jako filozof, człowiek snujący refleksje nad tym uczuciem.
- Podmiot określa miłość jako służbę innym, powiązaną z pokorą i skromnością wobec świata.
- Stwierdza, że każdy kto przyjmuje postawę miłości nie musi zastanawiać się nad sensem istnienia.
- Poeta zastosował tylko przenośnię”i siebie, i rzeczy chce użyć/żeby stanęły w wypełnienia łunie”, obrazuje ona postawę człowieka wobec innych, polegającą właśnie na służeniu, tj. wypełnianiu obowiązków człowieczeństwa.
- Takie postępowanie wywyższa, opromienia człowieka, daje szczęście, chwałę i spełnienie.
- Wiersz napisany jest prostym, bliskim każdemu językiem, podobnym do potocznego.
- Składa się z 2 strof, sześcio- i czterowersowej.
- W pierwszej zwrotce rymy okalające, w drugiej krzyżowe, dokładne i niedokładne.w
- Wiersz należy do liryki refleksyjnej, filozoficznej.