Stanisław Młodożeniec
Pseudonimy: Jan Chmurek, Jan Rut, Karol, K. Mrozek, K. Wnuk.
(31 stycznia 1895, Dobrocice k/Sandomierza – 21 stycznia 1959, Warszawa)
Polski poeta, prozaik, dramaturg.
Futurysta, współtwórca nurtu, zwany „chłopskim futurystą” i „pogromców tradycji”.
Uczył się w Klimontowie i Sandomierzu, nie rozpoczął studiów ze względu na wybuch I wojny światowej. W jej trakcje przebywał dłuższy czas na terenie Rosji, był obserwatorem zrywu rewolucyjnego w 1917 roku.
W 1918 zaczął studia na UJ, na polonistyce, ale przerwał je z powodu powołania do wojska.
Od 1922, aż do wybuchu II wojny światowej pracował jako nauczyciel gimnazjum (Kielce, Zamość, Warszawa), jednocześnie tworzył i współpracował (jako redaktor pism) ze Związkiem Młodzieży Wiejskiej Rzeczypospolitej Polskiej.
Walczył w działaniach wojennych II wojny światowej, został internowany na Węgrzech, później trafił do Syrii i Egiptu.
Zajmował się wówczas głównie publicystyką, pisał opowiadania, a także wiersze dla dzieci.
W 1942 roku zamieszkał w Londynie, tam pracował jako dziennikarz, pisał też opowiadania i wiersze dla dzieci.
Do Polski wrócił w 1957 roku.
Wydane zostały:
- „Utwory poetyckie”, 1973, w opracowaniu Tomasza Burka.
- „Poezje wybrane”, 1977, także w opracowaniu Tomasza Burka.