Pokolenie poetów urodzonych już po wojnie, debiutujących w latach 1968-1976. Wychowani w latach 50., w dojrzałość wkraczali wraz z epoką „późnego Gomułki”. Wydarzeniem, ktore można określić mianem wstrząsu pokoleniowego, były wypadki marcowe 1968 roku, dlatego nazywano ich także pokoleniem 68. Stanowi głos poetów odnośnie historii, literatury, pragnienie dawania świadectwa prawdy. Ważnym wydarzeniem dla tej generacji stały się wydarzenia polityczne 1968 roku, kiedy przeważnie jeszcze jako studenci, zetknęli się z protestami politycznymi, ostra kampanią propagandową w prasie, a także przymusową emigracją tysięcy osób.
Reprezentanci Nowej Fali:
- S. Barańczak,
- R. Krynicki,
- J. Kornhauser,
- A. Zagajewski,
- E. Lipska,
- L. Szaruga,
- K. Karasek,
- J. Markiewicz.
Tematyka podejmowana przez twórców:
- przeżycia pokoleniowe,
- program artystyczny,
- konflikt dwóch orientacji – romantycznej i klasycznej,
- nieufność wobec schematów,
- krytyka literatury uchylającej się od odpowiedzialności za rzeczywistość,
- sprzeciw wobec nijajakości literatury oficjalnej,
- podmiotowość człowieka,
- prawo do wahań,
- mówienie wprost,
- negacja zakazów,
- demaskacja obłudy,
- nowy bohater, typ przeciętnego człowieka.