- Utwór jest fraszką.
- Liczy 6 wersów.
- Napisany w formie dialogu, krótka dowcipna wymiana zdań, niewielkie wprowadzenie wygłasza osoba opowiadająca.
- Tematem jest potępienie pijaństwa.
- Warto wiedzieć, ze tytułowy Kozioł to nazwisko ziemianina, znanego z opilstwa (w utworze jest to postać fikcyjna).
- Wracając pewnego dnia po uczcie nie mógł trafić do domu.
- Poprosił o pomoc młodzieńca, który dowiedziawszy się jak nazywa się pijany delikwent wskazał mu chlew jak miejsce odpowiednie dla jego stanu.
- Utwór bawi i uczy.
- Śmieszy obraz nieszczęsnego Kozła szukającego domu.
- Podobnie zresztą jak szybka riposta młodzieńca, słusznie radzącemu pijakowi odpoczynek w chlewie.
- Źródłem komizmu jest zbieżność nazwiska bohatera z jego zachowaniem.
- Ma charakter dydaktyczny, pouczający.
- Zawiera wyrazy archaiczne.
Kozieł, kto go zna, piwszy do północy,
Nie mógł do domu trafić o swej mocy;
Ujźrzawszy kogoś: „Słuchaj, panie młody,
Proszę cię, nie wiesz ty mojej gospody?”
A ten: „Niech cię znam, tedy się dowiewa.”
„Jam — pry — jest Kozieł.” „Idźże spać do chlewa!”