- Jak i inni twórcy okresu renesansu Jan Kochanowski poszukał wzorców w literaturze antycznej.
- Jego dramat wyraźnie odwołuje się do dramatu klasycznego.
- Respektowane są zasady trzech jedności, decorum, zasada jednej estetyki, wprowadzenia na scenę chóru i brak scen zbiorowych.
- Różni się jednak od greckich pierwowzorów i dlatego „Odprawa posłów greckich” zyskała miano dramatu renesansowego.
- Głowna różnica to kreacja głównego bohatera, u Kochanowskiego jest to zbiorowość (Troja), a nie jak w dramacie antycznym wybitna postać, której imię sygnalizowane było już w tytule (najczęściej).
- Inne także jest zakończenie utworu, w antyku była to najczęściej katastrofa głównego bohatera, u Kochanowskiego zniszczenie jest tylko zapowiedziane w monologu Kasandry, a akcja kończy się przed zdobyciem i zniszczeniem Troi.
- Dramat antyczny odwoływał się do mitologicznych wydarzeń, u Kochanowskiego jest inaczej, mimo że poeta sięgnął także po temat mitologiczny, to wprowadził polską rzeczywistość.
- Ten zabieg pozwala odczytać utwór jako alegorię do sytuacji Rzeczypospolitej z drugiej połowy XVI wieku.