Persefona [mitologia]

  • Królowa Podziemia, żona Hadesa, córka Demeter i Zeusa.
  • Została porwana przez Hadesa i uprowadzona do Podziemia, gdy z przyjaciółkami zbierała kwiaty w pobliżu Etny na Sycylii.
  • Demeter po bezskutecznych poszukiwaniach córki ubłagała Zeusa, by skłonił brata do jej wydania.
  • Zeus przychylił się do jej prośby, lecz Persefona, która złamała post (zjadła ziarenko granatu – symbol ,małżeństwa) musiała przez okres 6 miesięcy pozostawać w Podziemiu jako królowa rządząca duszami zmarłych i podziemnymi potworami.
  • Tylko wiosną i latem mogła przebywać z matką na ziemi.
  • Odejście Persefony do męża jesienią symbolizowało obumieranie przyrody, jej powrót na wiosnę – wschodzenie nasion, dojrzewanie ziarna, odrodzenie się życia i natury.
  • Mit o Persefonie symbolizuje cykl wegetacyjny przyrody.
  • Jest jednym z głównych motywów eleuzyjskich (Eleusis).
  • Kult Persefony łączono w Grecji z obchodami ku czci Demeter.
  • Świątynie Persefony znajdowały się w Koryncie, Megarze, Sparcie, Lokroj, w południowej Italii.
  • Rzymianie utożsamiali ją z chtonicznym bóstwem Prozerpiną, opiekunką pól czuwającą nad dojrzewaniem ziarna.
  • Persefona przedstawiana była z wieńcem laurowym  na głowie i pochodnią w ręku.

 

Według Słownika szkolnego – Mitologia grecka i rzymska, Stanisława Stabryły.