- Wiersz poświęcony jest scenografii teatralnej.
- W teatrze nawet zwykłe przedmioty stają się rekwizytami i uzyskują magiczną moc.
- Drabina to schody do nieba, miska staje się księżycem, pogrzebacz – mieczem, a garnki – hełmami żołnierzy.
- Potrzebna jest wyobraźnia, która pozwala z zachwytem spojrzeć na tworzoną teatralną rzeczywistość.
- Teatr zmienia postrzeganie świat, wyzwala marzenia, budzi człowieczeństwo.
- Najważniejsza w teatrze i odbiorze spektaklu staje się fantazja.
- Podmiot liryczny podkreśla, że „teatr jest po to, żeby wszystko było inne niż dotąd”>
- I to jest najważniejsze zadanie teatru…
- Warto poznać to magiczne miejsce.
Ta drabina to schody do nieba,
a ta miska pod schodami to księżyc.
Tamten miecz to zwyczajny pogrzebacz,
a z garnków są hełmy rycerzy.
Ale kto w te czary nie uwierzy?
To jest teatr.
A teatr jest po to,
żeby wszystko było inne niż dotąd.
Żeby iść do domu w zamyśleniu,
w zachwycie.
I już zawsze w misce księżyc widzieć…