Priap [mitologia]

  • Falliczny bożek.
  • Syn Dionizosa i Afrodyty.
  • Opiekun winnic, ogrodów oraz sadów.
  • Uważany za bóstwo płodności, której symbolem był jego ogromny fallus.
  • Głównym miejscem jego kultu było miasto Lampsakos w Azji Mniejszej, gdzie składano mu w ofierze osła.
  • Występował w orszaku Dionizosa w towarzystwie podobnych do niego satyrów i sylenów, często z osłem.
  • Odznaczał się niepohamowanym erotyzmem.
  • Jego ofiarami były głównie nimfy.
  • Dzięki opiece Priapa rozmnażały się stada kóz i owiec, rozwijały rośliny.
  • Pierwotnie czciły go ludy pasterskie na wybrzeżu Hellespontu, później jego kult rozpowszechnił się w całej Italii, gdzie było wiele jego świątyń i kapliczek.
  • Kamienne lub drew3niane posągi Priapa z ogromnym Fallusem ustawiano w sadach w celu odstraszania złodziei i ptaków.

Według Słownika szkolnego – Mitologia grecka i rzymska, Stanisława Stabryły.