„Rota” Maria Konopnicka

  • „Rotę” stworzyła M. Konopnicka w 1908 roku.
  • Jest to utwór o charakterze patriotycznym (liryka patriotyczna).
  • Stanowi deklarację miłości do ojczyzny.
  • Słowo „rota” oznacza przysięgę, a wiersz stanowi przysięgę jako poetka składa ojczyźnie w imieniu całego narodu.
  • Wydała ją pod pseudonimem Jan Sawa, co podyktowane było silnymi represjami zaborcy pruskiego.
  • „Rota” była niejako odpowiedzią na surowe represje wobec dzieci po strajku we Wrześni, gdzie młodzi Polacy odmówili mówienia po niemiecku, szczególnie bolesne dla nich było mówienie modlitw w języku niemieckim.
  • Konopnicka ujęła kwestie narodowe w kontekście wielowiekowych stosunków z Niemcami.
  • Celem działań wymierzonych przeciw Polakom (narodowi bez państwa) było zniszczenie kulturowych podstaw życia i doprowadzenie do wynarodowienia ludności polskiej.
  • Represje obejmowały szkolnictwo, działalność gospodarczą oraz funkcjonowanie kościoła katolickiego.
  • „Rota” deklaruje, ż Polacy są potężnym narodem, dumnym, który wywodzi się z dynastii królów(„królewski szczep piastowy”).
  • W tekście zawarte jest zapewnienie, że Polacy będą walczyć o swe ziemie, możliwość używania własnego języka i przeciwstawią się germanizacji.

Nie rzucim ziemi skąd nasz ród!
Nie damy pogrześć mowy.
Polski my naród, polski lud,
Królewski szczep Piastowy.
Nie damy, by nas zgnębił wróg!
Tak nam dopomóż Bóg!
Tak nam dopomóż Bóg!

Do krwi ostatniej kropli z żył
Bronić będziemy ducha,
Aż się rozpadnie w proch i w pył
Krzyżacka zawierucha.
Twierdzą nam będzie każdy próg!
Tak nam dopomóż Bóg!
Tak nam dopomóż Bóg!

Nie będzie Niemiec pluł nam w twarz
Ni dzieci nam germanił,
Orężny stanie hufiec nasz,
Duch będzie nam hetmanił.
Pójdziemy, gdy zabrzmi złoty róg!
Tak nam dopomóż Bóg!
Tak nam dopomóż Bóg!

Nie damy miana Polski zgnieść
Nie pójdziem żywo w trumnę
Na Polski imię, na jej cześć
Podnosi czoła dumne.
Odzyska ziemi dziadów wnuk!
Tak nam dopomóż Bóg!
Tak nam dopomóż Bóg!