Sartre Jean-Paul

Jean-Paul Charles Aymard Sartre

(21 czerwca 1905, Paryż, Francja – 15 kwietnia 1980, Paryż, Francja)
  • Filozof, powieściopisarz, dramaturg, działacz polityczny.
  • Czołowy intelektualista francuski lat czterdziestych i pięćdziesiątych  XX wieku.
  • Przedstawiciel egzystencjalizmu ateistycznego.
  • Jego dzieła wyrażają ideę wolności osobistej.
  • Jego zdaniem człowiek powinien uświadomić sobie nicość, która go otacza.
  • Sartre ukazywał dramatyczny obraz człowieczej egzystencji.
  • Pokazywał to w powieściach i dramatach.
  • Najbardziej znane dzieło to trylogia „Drogi wolności”.
  • Sympatyzował z partią komunistyczną.
  • Partnerką życiową była Simone de Beauvoir (1908-1986) którą poznał w latach studenckich  i byli ze sobą do samego końca ( śmierci pisarza).
  • Laureat Nagrody Nobla w dziedzinie literatury za rok 1964.
  • Zachęcają  do angażowania się w życie polityczne. do dziś fascynują i skłaniają do refleksji.
Dzieła:
  •  Mdłości (1938, wydanie polskie 1974).
  • Drogi wolności (t. 1–3 1945–49, wydanie polskie 1957–58),
  • Opowiadania Mur (1939, wydanie polskie 1958, wydanie ostatnie 1999).
  • Wspomnienia Słowa (1964, wydanie polskie 1965, wydanie ostatnie 1997),
  • Sztuki i teatralne: Muchy (1943, wystawienie polskie 1957), Przy drzwiach zamkniętych (1944, wystawienie polskie 1947), Ladacznica z zasadami (1946, wystawienie polskie 1948), Brudne ręce (1948, wystawienie polskie 1982), Diabeł i Pan Bóg (1951, wystawienie polskie 1960), Więźniowie z Altony (1960, wystawienie polskie 1961).
  • Polskie wybory: utworów teatralnych Dramaty (1957), esejów literackich Czym jest literatura? (1968), opowiadań Intymność (1992).