Sowa [symbolika]

  • Sowa ze względu na nocny tryb życia stała się symbolem smutku, ciemności, samotności.
  • Jest też znakiem melancholii, związku z tajemniczymi mrocznymi siłami.
  • Stanowi znak deszczu, burzy, wód, roślinności, zimy, długich nocy.
  • Dla chrześcijan sowa jest znakiem nauki świeckiej  w przeciwwadze teologii oraz tych, którzy unikają światła zbawienia, czyli niewierzących.
  • W czasach średniowiecza sowa stanowiła symbol głosicieli starego Testamentu.
  • Ptak uchodzi też za symbol mądrości.
  • Wyobrażało też kłamstwo, oszustwo, hipokryzję.
  • W mitologii wiązana z Asklepiosem, bogiem sztuki medycznej.
  • Była atrybutem Ateny (Minerwy), widniała także na monetach wybijanych w Atenach.
  • Do czasów współczesnych stanowi emblemat muz, literatury i filozofii antyku.
  • Niekiedy postrzegana jest jako symbol głupoty, śmierci,.
  • Jej złowróżbne hukanie jest złym znakiem.
  • Wg dawnej legendy córka piekarza została zamieniona w sowę, ponieważ odmówiła chleba dźwigającemu krzyż Chrystusowi.

Odniesienia znaleźć można:

  • Psalm 102, 7-8.
  • W. Szekspir, „Hamlet”.
  • W. Szekspir, „Makbet”.
  • C. K. Norwid, „Promethidion”.
  • A. Mickiewicz, „Dziady” cz. II.
  • F. Zabłocki, „Tyrymach”.
  • S. Wyspiański, „Noc listopadowa”.

Wg Słownika symboli literackich R. Kuleszewicza, Białystok 2003.