- Piosenka wylansowana przez zespół Czerwone Gitary.
- To typowa ballada miłosna o przemijaniu uczuć i ulotności chwil szczęścia.
- Ma nostalgiczny i refleksyjny charakter – opowiada historię związku, który kiedyś był pełen bliskości, czułości i radości, a dziś istnieje jedynie we wspomnieniach.
- Motyw przewodni – plaża, morze i spacer we dwoje. To miejsce symboliczne: z jednej strony kojarzy się z romantyzmem i wolnością, z drugiej – z przemijaniem, bo fale zmywają ślady, a piasek „zapomina” imiona.
- Kontrast czasu – zwrotki zestawiają dwie perspektywy: „jeszcze niedawno” (pełnia miłości, śmiech, radość) i „dzisiaj” (oddalenie, chłód, brak wspólnoty). To zabieg, który wzmacnia poczucie utraty.
- Środki stylistyczne – powtarzające się frazy „twarz przy twarzy, dłonie w dłoniach” budują obraz intymności i bliskości, której brakuje w teraźniejszości. Refren „la, la, la, la” nadaje utworowi lekkości i melodyjności, ale jednocześnie działa jak kontrast do melancholijnej treści – jakby bohater chciał ukryć ból pod prostą melodią.
- Wydźwięk emocjonalny – to utwór o nostalgii i tęsknocie. Mówi o tym, że uczucie, które kiedyś wydawało się niezniszczalne, mogło się skończyć – ale wspomnienia nadal żyją w bohaterze
- Piosenka o kruchości miłości i pamięci o pięknych chwilach, które już nie wrócą.
La, la, la, la
Plaża, dzika plaża, morze dookoła
Z wysokiego brzegu wieczór mewy woła
Twarz przy twarzy, dłonie w dłoniach
Przytuleni, zamyśleni, zakochani
Idą brzegiem ku jesieni
La, la, la, la
Jeszcze nie tak dawno szedłem tędy z tobą,
Wiatr nas szumem fali jak ramieniem objął
Twarz przy twarzy, dłonie w dłoniach
W blasku słońca, roześmiany razem z tobą
Szedłem plażą zakochany
La, la, la, la
Plaża, dzika plaża dzisiaj nas nie słyszy
Już nie moje imię w mokrym piasku pisze
Twarz przy twarzy, dłonie w dłoniach
Wspominamy, rozmyślamy, dziś dalecy,
Chociaż wczoraj zakochani
La, la, la, la