„Spotkanie z matką” Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego

  • Wiersz ma dwudzielną budowę.
  • To liryka bezpośrednia. Ujawnia się podmiot liryczny, który wypowiada się w pierwszej osobie. Jest też „ty” liryczne (do którego zwraca się osoba mówiąca w wierszu) – to matka podmiotu lirycznego.

  • Część pierwsza sygnalizowana jest czasownikami w czasie przeszłym (np. pokazała, byłem).
  • Stanowi ciepłe wspomnienie matki.
  • Postać mówiąca przypomina sobie szczęśliwe dzieciństwo, spędzone u boku kochającej matki.
  • Istotna role w tej części utworu odgrywa powtórzenie wyrazu „pierwszy”.
  • Podkreśla znaczenie matki w życiu i rozwoju człowieka.
  • Ukazuje jej oddanie dobroć, troskę.
  • Zastosowane porównanie (np. mały jak muszelka)  budują pełen ciepła i serdeczniejsi nastrój wiersza.
  • Ukazują głębokie uczucie przywiązania chłopca wobec matki

  • Druga część rozpoczyna się jednowyrazowym wersem „Noc”.
  • Występują czasowniki w czasie teraźniejszym  (dopala się, lamentuje).
  • Nocą podmiot liryczny wspomina matkę, troskliwą, kochaną, wszechobecną.
  • Określa ja za pomocą przenośni (np. „mazur pszczół w złotych sierpnia pokojach”), epitetów (np. „Południowa”) i porównań.
  • Zastosowanie tych środków artystycznych buduje spokojny, pogodny nastrój.

  • Poeta zastosował rymy niedokładne, z układem krzyżowym.
  • Wiersz jest fragmentem poematu Kroniki olsztyńskie. Składa się z sześciu nieregularnych strof, rymy są niedokładne („świerkach – muszelka”, „komar – kilkoma”, „pochyłe – pyłem”).