Stanisław Kostka [patron chrześcijański]

  • Urodził się w 155o roku w Rostkowie w polskiej rodzinie szlacheckiej.
  • Miał kilkoro rodzeństwa.
  • Jako dziecko wyróżniał się silną religijnością, nacechowaną duchem maryjnym.
  • W wieku 12 lat razem z bratem został wysłany na nauki do jezuitów w Wiedniu.
  • Mieszkali początkowo w  konwikcie jezuitów, gdzie obowiązywał ścisły regulamin i porządek.
  • Później przeprowadzili się na stancję  do domu wiedeńskiego luteranina.
  • Stanisław prowadził bardzo pobożne życie, uprawiał ascezę, biczowanie, pokutę, wielogodzinne modlitwy i ciężką pracę.
  • Stał się pośmiewiskiem brata i jego kolegów, którzy oddawali się uciechom życia.
  • W 1565 roku zapadł na zdrowiu, a lekarze wyrazili obawy o jego życie.
  • Poprosił o komunię, ale gospodarz nie zgodził się i nie wpuścił księdza.
  • Podobno komunię przyniosła mu św. Barbara w towarzystwie dwóch aniołów.
  • Miał też wizję, że odwiedziła go Matka Boża i podała mu do rąk Dzieciątko.
  • Po tych zdarzeniach postanowił wstąpić do zakonu jezuitów.
  • Podjął taką decyzję wbrew sprzeciwiającej się rodzinie.
  • Dotarł do Rzymu do generała zakonu i tam odbył nowicjat.
  • Pewnego dnia wysłuchał nauk, że każdy rozpoczynający się miesiąc należy traktować jakby był ostatnim w życiu.
  • Z początkiem 1568 roku uznał, że nadszedł dla niego taki miesiąc.
  • Po kilkudniowej chorobie zmarł w nocy z 14 na 15 sierpnia.
  • Na jego pogrzeb przybył brat Paweł i nawrócił się na pobożne życie.
  • Dwa lata po śmierci Stanisława  otwarto jego grób i znaleziono nietknięte rozkładem ciało.
  • W 1726 roku dokonano kanonizacji Stanisława Kostki.
  • Święty Stanisław Kostka jest patronem:
    • Polski,
    • wielu polskich miast,
    • młodzieży studiującej,
    • nowicjuszy jezuickich,
    • umierających.
  • Wzywany jest w przypadku:
    • złamań kończyn,
    • chorób oczu,
    • gorączki,
    • każdej poważnej choroby.
  • Dzień św. Stanisława Kostki to 18 września.

[na podstawie Słownika patronów chrześcijańskich, Janiny Kryńskiej]