Starożytność [ciekawostki z tamtych czasów]

  • Grecki malarz Zeuksis (V-IV w p.n.e) malował niezwykle pięknie, gdy więc na swym obrazie przedstawił winogron – ptaki zlatywały sie do nich, bo były tak podobne do naturalnych (historia opowiedziana przez rzymskiego pisarza Pliniusza Młodszego w „Historii naturalnej”).

  • Malarz Parrasjos namalował obraz  tak sugestywnie, że rywalizujący z nim Zeuksis poprosił, by pokazał swe dzieło, a  stawiał mu przed oczami widoków natury.

  • Mitologiczny Sfinks to potwór o głowie kobiety, tułowiu lwa i ptasich skrzydłach, który pożerał tych, którzy nie rozwiązali następującej zagadki: Kim jest istota czworonoga, dwunoga i trzynoga, która ma jeden głos. Poprawnie odpowiedział Edyp wyjaśniając, że to człowiek, najpierw jako niemowlę chodzące na czworakach, następnie  chodzący na dwóch nogach, by na starość podpierać się laską. Sfinks z rozpaczy rzucił się w przepaść, Edyp zaś za uwolnienie Teb od potwora został królem miasta. Sfinks pojawił się w Tebach, aby ukarać miasto za grzechy jego króla Lajosa.

  • Kompleks Edypa to pragnienie związku seksualnego z matką i rywalizacja z ojcem, pojawia się najczęściej w wieku 3-6 lat, kompleks Elektry to podobne zjawisko występujące u dziewczynek.

  • Największą rzeźbę grecką , o wysokości 12 metrów, stworzył Fidiasz, a przedstawiała ona Atenę, niestety nie zachowała się dla potomnych. Powstała ok. 447-438 roku p.n.e i zdobiła Partenon.

  • W jednym z wierszy  Wergiliusza (Rzym) dopatrzono się proroctwa dotyczącego narodzin Chrystusa. Wergiliusza postrzegano jako czarodzieje i wróżbitę, echem legend jest dziecięca piosenka „Ojciec Wirgiliusz uczył dzieci swoje, a miał ich wszystkich 123…”

  • Epizody związane z opowieścią o cyklopach były częstym motywem malarstwa wazowego.

  • Zwolennicy walk gladiatorskich uważali, że są one doskonałą szkołą sztuki wojennej, jednocześnie oswajają ze śmiercią wojowników idących do boju.

  • Grecy lubili ozdabiać malowidłami własne domy i przedmioty codziennego użytku, zwłaszcza naczynia gliniane, najpiękniejsze obrazy umieszczano na wazach, sławę zyskali twórcy ceramiki czarnofigurowej (czarną farbą malowane postaci ludzkie) oraz czerwonofigurowej (gdzie całą powierzchnię naczynia pokrywano czernią, pozostawiając w kolorze gliny sylwetki ludzi przedmioty i ozdobne ornamenty).

  • Posąg Nike z Samotraki, wykonany z marmuru w II w p.n.e. odnaleziony został w 1863 roku na greckiej wyspie Samotraka.

  • Grecką marmurową rzeźbę pod nazwą Grupa Laokoona (obrazuje śmierć kapłana Apolla z Troi oraz jego synów zabijanych przez węże), powstałą ok. 150-50 roku p.n.e. odkryto w Rzymie w 1506 roku.

  • Budowę pierwszego teatru rzymskiego (ok. 154 roku p.n.e.) przerwali senatorowie, uznając że miejsca siedzące będą uczyć młodych ludzi lenistwa.

  • Aktorzy tragiczni tamtych czasów używali obszernych kostiumów, komediowi zaś nosili krótkie stroje. Dodatkowo wykorzystywano peruki, maski i koturny.

  • W czasach cesarza Domicjana (za jego przyzwoleniem) w scenach egzekucji wykorzystywane rzeczywiście skazane osoby (przestępców), których publicznie krzyżowano.

  • Platon w jednym ze swych dzieł przedstawił legendę  opowiadająca o Spartanach, którzy znaleźli się w trudnej sytuacji podczas wojny z Mesenia i zwrócili się o pomoc do wyroczni delfickiej, ta z kolei poradził im, by o wsparcie poprosili Ateńczyków. W odpowiedzi, zamiast wojska, przybył do nich Tyrtajos, kulawy nauczyciel literatury, ktory recytacjami wzmocnił ich ducha na tyle, że odnieśli zwycięstwo.