„Szewcy” Stanisława Ignacego Witkiewicza (Witkacego) [katastrofizm, antyutopia]

W „Szewcach” autor prezentuje poglądy historiozoficzne, wg których wkrótce nadejdzie zanik wszelkiej kultury. Pojawi się również nowe stechnicyzowane społeczeństwo.

W tym zuniformanizowanym społeczeństwie trudno będzie jednostce znaleźć właściwe miejsce.

Draat Witkacego odczytywać należy więc jako groteskowy obraz ówczzzesnych czasów, sytuacji politycznej lat trzydziestych XX wieku.

Wielu znawców literatury uznało utwór za pewnego rodzaju wróżbę nadchodzących czasów, zapowiadającą ważne wydarzenia (profetyczny charakter utworu).

Była więc:

  • zapowiedź faszyzmu („Dziarscy Chłopcy”),
  • przewrót szewców jaako znak zwycięstwa komunizmu,
  • rewolucja z Hiper-Robociarzem na czele – zwiastunem owego świaata, epoki zabijającej indywidualizm.

Tego typu wizje noszą znamiona katastrofizmu.

„Szewcy” prezentują także cechy antyutopii.

Pojęcie to jest przeciwieństwem utopii, będącej obrazem doskonałego państwa i społeczeństwa.

Antyutopia przypisywana jest dziełom ukazującym zagrożenia nowoczesnej cywilizacji.

Mówi się o dążeniu do doskonałości we wszystkich sferach życia, w rzeczywistości zmiany te prowadza do katastrofy.