Sztuka w czasach Ludwika XIV

  • Ludwik XIV panował 72 lata, nazywany był Królem Słońce, sprawował rządy absolutne nad najliczniejszym wówczas narodem w Europie.
  • Czas jego panowania  to okres bezprecedensowej świetności wszystkich niemal dziedzin sztuki, od literatury, poprzez malarstwo, architekturę i rękodzieło.
  • Francja pod jego rządami stała się państwem silnym i zamożnym, a stabilność polityczna i materialny dostatek sprzyjał rozwojowi wszelkiej twórczości.
  • Nad sztuką i rzemiosłem patronat sprawowało państwo, a koordynatorem życia kulturalnego był minister Jean-Baptiste Colbert (1619-1683).
  • W celu uświetnienia swego panowania Ludwik zlecił rozbudowę Paryża w stylu klasycystycznym, a głównym architektem był Jules Hardouin Mansart.
  • To wówczas Luwr nabrał nowego blasku, dzięki włoskiemu architektowi  Giovanniemu Berminiemu (1598-1680), a najpotężniejszą budowlą tego okresu stał się pałac w Wersalu, symbol świetności Króla Słońce.
  • Dumą pałacu stały się Ogrody Wersalskie, dzieło architekta Andre LeNotre (1613-1705), on też jest autorem planu, według którego rozbudowano Pola Elizejskie. Oba te dzieła charakteryzuje regularność formy, oparta na prostych liniach i geometrycznych wzorach. Ten architekt lubił fontanny, więc w Wersalu znalazło się ich ponad 1400, a wszystkie zasilane przez skomplikowany system pomp.
  • Wersal był też ulubionym miejscem zagranicznych gości, gdzie kreowano też europejskie kanony estetyczne. Przekładało się to na popyt na towary francuskie za granicą, co zwiększało siłę gospodarczą Francji. Król jako zadanie postawił sobie uniezależnienie Francji od innych państw, dlatego z całej Europy sprowadzono najlepszych rzemieślników, którzy zakładali we Francji swoje zakłady i kształcili francuskich czeladników. Od 1667 roku podwojono cła na towary importowane co zaowocowało większym popytem towarów rodzimych.
  • W 1667 roku założono Królewską Wytwórnię Mebli w Gobelins, całkowicie podporządkowaną kontroli króla, zatrudniając wysokiej klasy tkaczy, stolarzy, tapicerów i jubilerów. Meble były ciężkiej konstrukcji, np. z litego srebra.
  • Ludwik kochał malarstwo i znacznie powiększył kolekcję królewską, dziś te obrazy można obejrzeć w Luwrze. Król nadzorował także Akademię Malarstwa i Rzeźby, która stała się elitarną uczelnią artystyczną. Pupilem Ludwika XIV był Charles Le Brun genialny dekorator wnętrz i wybitny malarz, którego król mianował nadwornym malarzem.
  • W Wersalu mieszkało oprócz królewskiej rodziny wielu dworzan i służby, król chciał zapewnić im rozrywkę. Mogli grać o duże pieniądze w różnych grach hazardowych, oglądać przedstawienia teatralne, pokazy sztucznych ogni, popisy baletowe.
  • Podczas jednego ze spotkań artystycznych w Wersalu król poznał Moliera (prawdziwe nazwisko Jean Baptiste Poquelin, 1622-1673), którego sztuki nie tracą nadal na popularności. Podobnie jak wielu twórców Molier wnikliwie obserwował rzeczywistość i obnażał prawdziwe motywy postępowania ludzi. Na dworze królewskim widzowie oglądali „Świętoszka’, „Mizantropa”, „Don Juana”.
  • Wybitni twórcy tego okresu to także Jean Racine (1639-1699) i Pierre Corneille (1606-1684).  Obaj przestrzegali klasycznej zasady jedności czasu, miejsca i akcji.
  • Ludwik XIV był wielbicielem muzyki, codziennie słuchał muzyki, a orkiestry grały cały czas na dziedzińcu, a ulubionym kompozytorem był Jean-Baptiste Lully (1632-1687), który ustanowił formę opery francuskiej.