„Tędy i owędy” Melchiora Wańkowicza [gawęda czy reportaż?]

  • Zbiór reportaży wspomnieniowych autora.
  • Tytuł sugeruje szeroka perspektywę poruszanych w reportażach spraw.
  • Słowa „tędy i owędy” sugerują możliwość wyboru różnych kierunków czy dróg.

„Tędy i owędy” jako gawęda:

  • swobodny styl,
  • luźna kompozycja,
  • bezpośrednie zwracanie się do czytelników,
  • dygresje (wtrącenia),
  • występowanie ciekawego narratora (gadatliwego i sympatycznego),
  • brak chronologii w narracji,
  • idealizacja przedstawionego świata.

„Tędy i owędy” jako reportaż:

  • przedstawienie rzeczywistych wydarzeń,
  • prawdziwe miejsca i postaci,
  • narrator będący uczestnikiem lub obserwatorem wydarzeń,
  • pogłębione opisy rzeczywistości,
  • subiektywne opinie, komentarze, sugestie i postulaty.