„To ziemia” Jonasza Kofty

  • Wiersz z gatunku liryki refleksyjnej.
  • Składa si e z 5 strof o różnej liczbie wersów.
  • Utwór jest rytmiczny, mimo pozoru nieregularnej budowy.
  • Tematem jest ziemia i jej niepowtarzalne piękno.
  • Poeta wskazuje, że życie ma wiele uroku, nawet jeśli pokonywać trzeba problemy.
  • Nadawca nie jest jasno określony.
  • Odbiorcą jest zaś każdy czytelnik wiersza.
  • Z wiersza promienieje optymizm, mobilizujący każdego do bycia sobą i radości z dnia codziennego.
  • Wiersz w oprawie muzycznej Juliusza Loranca przepięknie wykonał Stan Borys.

Uśmiechów wiele ma
Godzina szarego dnia
Nie zginiesz w tłumie
Póki jeszcze umiesz
Przystanąć
Gdy zaśpiewa ptak

Daleka droga twa
Za dalą jest inna dal
Choć nie ma kresu, dobrze wiesz
Że droga ta prowadzi gdzieś

Nie wyśpiewany jeszcze świat
Nie zapalone jeszcze światła
Co ludzką twarz
Jak dobry sen rozjaśnia

Obłoków zamyślona biel
Owoce, drzewa, barwy dnia
To wszystko dzięki tobie trwa

Wśród swoich ludzkich spraw
Pamiętaj, nie jesteś sam
Ptak przelatuje
Kwitnie kwiat
To Ona
To Ziemia
Ziemia
Ojczyzna ludzi