Tradycje świętowania Nowego Roku są bardzo bogate, często też inne, zależnie od regionu.
Warto pamiętać, że nie zawsze Nowy Rok rozpoczynał się o północy w sylwestrową noc.
W pogańskim Rzymie obchodzono Nowy Rok na początku marca, a pod koniec starożytności przeniesiono go na 25 grudnia.
W późniejszych czasach Kościół ustanowił święta Bożego Narodzenia i jednocześnie Nowy Rok przeniesiono na 1 stycznia.
Nowy Rok wymagał niejako składania sobie życzeń, zarówno w kościele, jak i wśród znajomych i bliskich.
Tradycją było kiedyś uczestniczenie we mszy świętej, w intencji obfitych zbiorów. Obsypywano się również owsem, a w domach dekorowano nim każdy róg stołu.
Na środku musiał wówczas leżeć piękny, duży bochen chleba jako symbol tego, czego w danym domu nie może zabraknąć.
Obdarowywano się także z okazji Nowego Roku (Nowego Lata) prezentami, nazywanymi wiele lat wcześniej „kolędami” i nie oznaczało to pieśni bożonarodzeniowych.
Składając życzenia starano się, by były ciekawe i najczęściej rymowane.