„Tristan i Izolda” [kompozycja, motyw nieszczęśliwej miłości]

Ten średniowieczny romans splata wątki miłosne z wątkami kultury dworskiej, by ukazać historię nieszczęśliwej miłości, występującej przeciw obyczajom i prawom.

  • Całość tworzy 19 rozdziałów.
  • Utwór napisany wierszem.
  • Fabuła utworu obejmuje okres kilku lat.
  • Niektóre z nich zostały wyeksponowane zaledwie w kilku zdaniach.
  • Często śpiewany na dworach rycerskich.
  • Ukazuje różne epizody z życia obojga bohaterów.
  • Poznajemy wydarzenia od narodzin Tristana do pośmiertnego zwycięstwa miłości (motyw odrastającego krzewu głogu).
  • Tekst rozpoczynają i kończą słowa „do miłościwych panów”, czyli słuchaczy zgromadzonych wokół wędrownego śpiewaka.
  • Słowa te stanowią znak realności i korzeni opowiadanych wydarzeń.

  • Utwór opisuje idealną miłość rycerza do damy serca.
  • Stanowi historię wiecznego i pełnego tragizmu uczucia dwojga kochanków.
  • Rycerz Tristan pała głęboką miłością do Izoldy, żony swojego władcy.
  • Takim uczuciem narusza normy społeczne i etyczne.
  • Z założenia jest to miłość nieszczęśliwa, niespełniona, narażona na wiele przeszkód.

  • Opowieść o losach kochanków stanowi też samodzielny motyw literacki.
  • Najsłynniejszym nawiązaniem kulturowym do celtyckiej opowieści o Tryskanie i Izoldzie jest dramat muzyczny Ryszarda Wagnera „Tristan i Izolda”.
  • Motyw muzyczny z dzieła Wagnera wykorzystał duński reżyser Lars von Trier w filmie „Melancholia” (2011).
  • Na podstawie „Dziejów Tristana i Izoldy” Yvan Langrande zrealizował film w 1973 roku.