Ulica Warszawska w Kielcach [z historii kieleckich ulic]

Rynek kielecki to centralne miejsce naszego miasta. W kierunku północny prowadzi jedna z najdłuższych kieleckich ulic, nosząca nazwę Warszawska (łatwo się domyśleć, że prowadzi w kierunku stolicy).   Krótką jej historię przedstawiono na pamiątkowej tablicy, wmurowanej w płyty chodnika, tuż przy jej początku. Powstała około 1837 roku, nosząc różne nazwy w czasie swego istnienia (m. in. Dąbrowska, Szydłowiecką, Nowowarszawska).  Od 1935  nazwana Warszawską, choć w okresie okupacji Niemcy podzielili ją na Radomską i Szczęśliwą. Po zakończeniu działań wojennych ponownie nazwano ją Warszawską, by w 1948 mianować ją Daszyńskiego, a na początku lat 50. przemianować na ulicę  Rewolucji Październikowej. Do nazwy Warszawska powrócono pod koniec ubiegłego wieku. Warto wiedzie, że jest jedną z najdłuższych kieleckich ulic i ciągnie się przez około 6 km, aż do kieleckiej dzielnicy Dąbrowa. W pewnej części jest jednokierunkowa(najbliżej Rynku) w dalszej jest nowoczesną dwupasmową arterią miejską.

Najważniejsze obiekty to:

  • Synagoga, przez wiele lat Archiwum Państwowe,
  • Galeria „Korona”,
  • Politechnika Świętokrzyska,
  • Klasztor i kościół pw. św. Franciszka z Asyżu.