Wielcy ludzie i wydarzenia kina XX wieku

  • Centrum sztuki filmowej w XX wieku stało się przede wszystkim Hollywood.
  • Wielcy aktorzy pierwszej połowy minionego wieku, sławni dzięki filmom, stali sie symbolami tamtych lat kina.
  • Kino, także i nieme,  przyciągało widzów do lat 40. XX wieku.
  • Trzeba podkreślić, że dekady 30 i 40 to wyjątkowy czas rozkwitu.
  • Później kino zaczęło dzielić swą popularność z telewizją.

  • Wielu znamienitych aktorów kina niemego, nie potrafiło dostosować się do zmian.
  • Ale pojawili się następni a nowa dźwiękowa konwencja postawiła głownie na film muzyczny.
  • Największym ich twórca był wówczas Busby Berkeley.
  • Jego kosztowne, ale piękne produkcje wymagały ruchomych kamer, efektów kalejdoskopowych i wielu tancerek rewiowych.
  • Niezapomniany duet Fred Aster i Ginger Rogers nadal zachwycają swym tańcem.
  • Jego pokaz  ułatwiły nowe techniki wykorzystania kamery.
  • Hollywood zatrudniało wielu kompozytorów, którzy tworzyli muzykę filmową, dlatego wytwórnia stała się niejako mecenasem muzyki XX wieku.
  • Zaczęła się równiez  produkcja plakatów filmowych, reklamujących nowe produkcje.

  • Pierwsza połowa XX wieku to także popularność komedii.
  • Dźwięk pozwolił na wprowadzenie do filmu różnych żartów i kawałów.
  • Znani bracia Marx pokazywali komizm sytuacji (dziwaczne zachowania, komentowane dobranymi właściwie słowami).
  • Widzom podobały się filmy oparte na komizmie postaci.
  • Także i dramat skorzystał na dźwięku w filmie.
  • Jego prekursorka w tej dziedzinie byłą Betty Davis, tworząc własny ekspresywny sposób gry (np. w filmie „Jezebel”, 1938).

  • Kino odczuło także wielki kryzys, ale postawiło wówczas na nowy typ filmu.
  • Zaczęto realizować filmy dalekie od rzeczywistości, np. westerny.
  • Te filmu zyskały ogromną popularność choćby właśnie z tego powodu, że nie przypominały Ameryki tamtych dni.
  • Wykreowały też ogromną rzeszę gwiazd, najsłynniejsi reżyserzy to John Ford i Howard Hanks, a aktorzy to John Wayne i Henry Fonda.
  • Kolejnym gatunkiem stał sie horror.
  • Węgier Bela Lugosi grający Draculę oraz Anglik Borys Karloff w roli Frankensteina uczynili tej gatunek niezwykle popularnym.
  • Zainteresowanie takimi filmami trwa do dziś.
  • Filmy amertykańskie kręcono z ogromnym rozmachem, na co nie mogły sobie pozwolić kinematografie innych krajów.

Najpopularniejsze gwiazdy tamtych czasów to:

  • Clark Gable,
  • Marlena Dietrich,
  • Vivien Leigh
  • Ingrid Bergman,
  • Marlin Monroe.

Sławni reżyserzy to:

  • Julien Duvivier,
  • Marcel Carne,
  • Jean Renoir,
  • Siergiej Eisenstein,
  • Alfred Hitchcock.

  • John Grierson zapoczątkował kino dokumentalne.
  • Realizował filmy o życiu codziennym.
  • II wojna sparaliżowała przemysł filmowy wielu krajów.
  • USA radziły sobie jednak dobrze, a dopiero lata powojenne były niekorzystne dla amerykańskich wytwórni.
  • Pod koniec  lat 40. XX wieku zaczęła się produkcja filmów niskobudżetowych, których koszty były możliwe szybko do odzyskania.

  • Lata 50. to czas pojawienia się wielu technicznych nowinek.
  • Hollywood postawiło wówczas na produkcje wielkich epopei filmowych.
  • Wprowadzono też film barwny, choć ten pierwszy powstał już 1934 roku.
  • W 1953 roku wytwórnia Cinema-Scope wypuściła pierwszy film panoramiczny.
  • Zaczęto też filmowanie w warunkach naturalnych.
  • Nakręcono także wówczas pierwsze filmu stereofoniczne.
  • Zaczęto produkcję wielkich filmów epickich, np. „Dziesięć przykazań” 1956 czy „Kleopatra” 1963.
  • Sławę zyskali tacy aktorzy, jak: Cary Grant, James Stewart, Marlon Brando, James Dean.
  • Rozwinął się niebotycznie „kult” Marilyn Monroe, szczególnie po jej przedwczesnej śmierci.

  • Swą obecność po 1945 roku zaznaczyło również kino europejskie.
  • Popularność zyskała włoska szkoła Rosselliniego, Viscontiego oraz De Sici.
  • Kinematografia szwedzka  to przede wszystkim Ingmar Bergman.
  • W Europie środkowej także tworzono ciekawe produkcje, mimo cenzury.
  • Wystarczy wyymienić Andrzeja Wajdę, Andrzeja Munka, Kazimierza Kutza.
  • W Japonii sławę zyskał Akira Kurosawa, a w Indiach Satyajit Ray.