- Wiersz z gatunku liryki refleksyjnej.
- Składa się z 2 nieregularnych strof.
- Jest to wiersz biały, bez rytmu.
- Tytuł wskazuje na tematykę.
- Mamy więc zachowania ludzi podczas tego wyjątkowego dnia.
- Czytelnik jest świadkiem przygotowań do Bożego Narodzenie, które przebiegają w większości domów bardzo podobnie.
- Ważniejsze od tych technicznych są jednak przygotowania duchowe (mimo skomercjalizowania tych świąt).
- Istotniejsze od suto zastawionego stołu są nasze emocje, ciepło, serdeczność dobro, wzruszenie,solidarność.
- Ważne w utworze są wyrazy napisane wielką literą, to one oznaczają rzeczy istotne w życiu ludzi.
- Taki obraz to sensowny wymiar Świąt Bożego Narodzenia, powiązanie tradycji, spotkań rodzinnych ze znaczeniem religijnym i humanistycznymi.
- Poeta wykorzystał przenośnie (np. „gwiazda, która wschodzi ….w oku”), wyliczenia (np. „jeden niesie karpia drzewko i życzenia, za nim setny i milionowy”), epitety (np. „pierwsza gwiazdka”).
jacy jesteśmy w tym dniu
do siebie podobni
jeden niesie karpia
drzewko i życzenia
za nim setny i milionowy
kolejne całki tego samego Człowieka
który rozprysnął się ongiś na Ziemi
w ułamki tęskniące za Jednością
a kiedy już jesteśmy
upodobnieni wigilijnie
przychylamy sobie opłatek nieba
z pierwszą gwiazdą
która choć raz w roku
wschodzi wszystkim w oku jednocześnie
i łamiemy się Słowem
Które Było Na Początku Wszystkiego