Utwór, hymn harcerski powstał w 1910 roku. Jego autorem był Ignacy Kozielewski (1862-1964), pedagog, dziennikarz, autor prac popularnonaukowych, współtwórca harcerstwa polskiego, poeta. Starzeńczyk, bo taki pseudonim nosił Kozielewski stworzył słowa do anonimowej melodii pieśni rewolucyjnej „Na barykady, ludu roboczy” z 1895 roku. W niektórych rodłach pojawia się informacja, . że twórcą melodii był Ignacy Rzońca (1878–1910). Warto wiedzieć, że refren do hymnu stworzyła Olga Drahonowska-Małkowska. Utwór ukazał sie drukiem jako „Marsz skautów” w czasopiśmie „Skaut” w 1912 roku. W okresie wojny śpiewali go członkowie Szarych Szeregów, oficjalnym hymnem ZHP jest 1957 roku z późniejszymi zmianami (1981).
Wszystko, co nasze, Polsce oddamy,
W niej tylko życie, więc idziem żyć!
Świty się bielą, otwórzmy bramy,
Hasło wydane: „Wstań, w słońce idź!”
Ramię pręż, słabość krusz,
Ducha tęż, Ojczyźnie miłej służ!
Na Jej zew w bój czy trud
Pójdzie rad harcerzy polskich ród,
Harcerzy polskich ród.
Urojeń chwile, skrzydła motyle
Precz odrzucimy jak pusty żart.
Usilna praca niech nas wzbogaca,
Niechaj z nas każdy zdobędzie hart.
Ramię pręż, słabość krusz,
Ducha tęż, Ojczyźnie miłej służ!
Na Jej zew w bój czy trud
Pójdzie rad harcerzy polskich ród,
Harcerzy polskich ród.
Czynem bogaci, myślą skrzydlaci,
Z płomiennych serc więc uczyńmy grot.
Naprzód wytrwale, śmiało, zuchwale
W podniebne szlaki skierujmy lot!
Ramię pręż, słabość krusz,
Ducha tęż, Ojczyźnie miłej służ!
Na Jej zew w bój czy trud
Pójdzie rad harcerzy polskich ród,
Harcerzy polskich ród.