- Kolejny przykład krótkiego łamańca językowego Małgorzaty Strzałkowskiej.
- Utwór opiera się na grze słownej, powtarzalności oraz aliteracji, głownie głosek: ż, r, g, m, p, które tworzą rytmiczne brzmienie przypominające bulgotanie, wrzenie, pryskanie i buchanie, zgodnie z treścią wiersza.
- Dominujące motywy to:
- ogień i gorąco – „żar”, „bucha para”, „bucha żar”,
- ruch i dynamika, wszystko tu wrze, bulgocze, kipi.
- powtarzalność elementów, smar”, „gar”, „żar” tworzą łańcuch skojarzeń oraz zabawny efekt fonetyczny.
- absurdy, żaba gotuje smar w garnku, co dodaje humoru i surrealizmu.
- Efekt stylistyczny:
- dynamizm, „warzy”, „bucha”, „wrze”, „jest”, „na żarze”,
- struktura tzw. pętelkowa, ostatnie słowa odsyłają do pierwszych,
- poczucie „kulinarnego chaosu” w rytmie przypominającym wrzenie smaru.
