- Pan Piotr, który podczas całego utworu wygłasza monolog, skargę dotyczącą zachowania jego młodej małżonki, żeni się z pobudek majątkowych, a nie z miłości, dla spodziewanych korzyści młody małżonek znosi upokorzenia i kaprysy żony, ulega jej zachciankom.Ożenił się z kobietą z miasta, gustującą w zbytkach i francuskich nowinkach za co zapłacił prawie ruiną majątkową. Do czasu małżeństwa żyje skromnie, przywiązany jest do polskich obyczajów i religii katolickiej, nie zależy mu na luksusie, dobrze traktuje służbę, pokorny i uległy wobec żony i jej zachcianek.
- Rozmówca, słuchacz żalów i skarg pana Piotra, obwiniającego żonę o snobizm i małpowanie miody francuskiej, czytelnik wspólnie z nim poznaje historię tego małżeństwa.
- Żona modna, małżonka pana Piotra, naśladująca obce zwyczaje, przesadna w swych działaniach, co niemal spowodowało ruinę wiejskiej posiadłości małżonka, rozkapryszona młoda kobieta, bez poczucia odpowiedzialności, pragnie wygodnego domu i służby, bezmyślnie naśladuje francuską modę i obyczaje, odrzuca wszystko, co polskie i zgodne z tradycją. Nieczuła , samolubna, humorzasta, kapryśna i bezwzględna kobieta, chce być damą a nie gospodynią, nie szanuje innych, nie respektuje zasad dobrego wychowania, wymagająca dla innych, pobłażliwa dla siebie.