„Poeci Jezior” to William Wordsworth (1770-1850) i Samuel Taylor Coleridge. Nazwa wynika z ogromnego umiłowania natury, głębokiego sięgania do jej piękna i obrazowania w różnych ujęciach.
Obaj byli przyjaciółmi, choć znacznie różnili się osobowością. Kochali Krainę Jezior, położoną w północnej Anglii, po której wspólnie odbywali wędrówki, podziwiając świat przyrody.
William Wordsworth urodził się 7.04.1770 roku w Cockermouth, na obrzeżach Lake District. Pracodawca jego ojca był bogaty, ekscentryczny arystokrata. Pisarza od dzieciństwa fascynowała natura i często wędrował na okolicy. Podczas jednej z takich wędrówek zauroczyła go wioska Grasmere i jezioro, nad którym była położona. Jako dojrzały już człowiek , w 1799 roku powrócił do tej miejscowości, by zostać tam na całe życie.
Wordsworth wcześnie stracił rodziców (matkę, kiedy miał 7 lat, ojca – 13 lat), wychowywał się w domu dziadków ze strony matki, ale nie było to szczęśliwe dzieciństwo, poczuł się znacznie lepiej, kiedy wysłano go do szkoły. Zarówno pisarz, jak i jego rodzeństwo dobrze sobie radzili, zdobyli zawody i rozjechali się. Przez jakiś czas przebywał w Londynie, później we Francji. William po studiach powrócił w rodzinne strony i najbliższy kontakt utrzymywał z siostrą , która także mieszkała w Lake District. W 1802 roku ożenił się.
Pisał poezje związane z jego życiem, obrazował rozwój własnej osobowości i uczucia wobec przyrody, opisując wędrówki i krajobrazy, własne studia, fascynację matematyką, wycieczkę po Alpach, pobyt we Francji w okresie rewolucji,. Autor do końca swego życia chciał pozostać poetą codziennego życia i zwykłych ludzi, a nie artystą tworzącym dla wąskiej elity.
Najważniejsze dzieła to:
- „Kresowcy” (1795-1796),
- „Pustelnik” (1798),
- „Ballady liryczne” (1798),
- „Michel” (1800),
- „Oda o przeczuciach nieśmiertelności” (1805-1810),
- „Sonety kościelne” (1822),
- „Poematy z pierwszych i ostatnich lat twórczości” (1842).
Samuel Taylor Coleridge urodził się w 1772 roju jako syn wiejskiego duchownego, uczył się w Londynie i Cambridge. Miał wyjątkową osobowość, cenił przyjaźń. Wykonywał różne prace i zawody, był kaznodzieją, wykładowcą, bardzo krótko wydawcą własnej gazety. Ożenił się w 1795 roku, ale tylko jakiś czas był domatorem. Małżeństwo rozpadło się, a Samuel wiele podróżował, uzależnił się od opium.
Wspólnie z Wordsworth’em stworzył słynny zbiór poematów „Ballady liryczne”. Napisał „Rymy o sędziwym marynarzu”, balladę o tajemniczych przygodach podczas podróży dookoła świata, opowiedzianych przez starego żeglarza. Był to poemat dziwny i nowatorski, pełen tajemniczości, elementów realnych pomieszanych z fantastyką.
Był molem książkowym, typem erudyty, miłośnikiem filozofii niemieckiej. Kochał naturę. Fascynowały go tematy fantastyczne i romantyczne, a jego poezja koncentrowała się na sprawach ludzkich i odzwierciedlała jego własną naturę.
W tym samym okresie co Wordsworth i Coleridge tworzyli też:
- Wiliam Hazlitt (1778-1830),
- Thomas De Quincey (1785-1859).
Obaj wiele zawdzięczali „Poetom Jezior”, Hazlitt napisał „My First Acquaintance with Poets”, gdzie wspomina o swojej rozmowie z Coleridge’em, która zrobiła na nim ogromne wrażenie, De Quincey w swojej pracy „Recollections of the Lake Poets” też opisywał swoje wrażenia ze spotkań twórców. Sławę jednak temu pisarzowi przyniósł utwór „Wyznania angielskiego opiumisty”, gdzie opisał własne cierpienia, bowiem był człowiekiem uzależnionym.